Wannes heeft een 8 voor zijn scriptie!
Door: thea
Blijf op de hoogte en volg Thea
07 Mei 2009 | Nieuw Zeeland, Invercargill
Alsof er alleen maar nieuws van de andere kant van de wereld komt! Ook in Nederland gebeuren mooie dingen en dat mag gememoreerd worden: Wannes, kanjer, gefeliciteerd. Dat afstuderen komt wel heel dichtbij en het is mooi dat je onderzoek zo goed gewaardeerd is en jijzelf er ook mag zijn. Trots kind, trotse ouders.
Ondertussen zijn wij weer on the road. Gisteren een oefendagje rolstoelen, krukken, auto in, auto uit en naar Bluff: het meest zuidelijke puntje van NZ. (Twee weken geleden waren we op het meest noordelijke puntje van Cape Reinga.)Dat scheelt geloof ik 1500 km. Vandaag na een laatste check en een bezoek van de zuster die de wond verzorgde en opnieuw inpakte, zijn we vertrokken. Ik heb nu voor het eerst het uitgepakte been gezien en ik ben niet flauwgevallen. Mooi is anders en vooral het stuk waar het bot doorheen kwam ziet er nog niet lekker uit, maar ik heb vertrouwen in het herstel. Jammer alleen dat Paul allergisch reageert op de antibiotica en daardoor nu ook nog onder de jeukvlekken zit. Pijn is erger dan jeuk, of was dat andersom? Het zit hem niet mee. Nieuwe pillen moeten de allergie oplossen, maar voorlopig ziet ie er behoorlijk gevlekt uit van nek tot voeten.
Toch zijn we weer On the road: voor mij de 5e keer het stuk Invercargill-Queenstown, en daarna voor ons beiden nieuw naar Wanaka. Een prachtige rit die ons in een halfuur haarspeldbochten op de sneeuwgrens bracht. Daarna nog 40 km bergafwaarts door een smalle kloofachtige weg met riviertje erlangs en nu zijn we weer op meerniveau aangeland. De hele dag prachtig weer met mooie sneeuwige vergezichten: knisperend fris. Nu hebben we een kamer in The Purple Cow ingenomen (vier treedjes trap, deur door, nog drie treedjes trap: nog steeds een uitdaging, maar Paul wordt inmiddels een stuk handiger met zijn Lourdesstokken). Hij gebruikt de tips van de fysiomeiden: GAS omhoog (= good leg, affected leg, sticks) en SAG omlaag = sticks, affected leg, good leg). Het klinkt zo simpel maar hij moet bij elke stap nadenken, want het is niet het meest logisch blijkbaar).
We hebben een kamer met Lake View en dat is mooi; bovendien heeft deze wereldstad een bioscoop Paradiso en dat belooft ook veel, want tijdens het film kijken kun je ook eten. Dat gaan we maar eens proberen en dan gaan we morgen door de Haas pass kijken of we in de buurt van de fraaie wereldberoemde gletschers kunnen komen. We gaan er niet op.
De paulmobiel functioneert prima en als het meezit en zo blijft gaan, rijden we met een aantal tussenstops bij verbandzusters of orthopeden tot 20 mei via Arie en Claire in Napier, langzaam naar Auckland en gaan we daarna nog even bruinen in de buurt van Singapore. Het zijn maar plannen, en we weten inmiddels hoe vlug die kunnen veranderen, maar het blijft mooi om plannen te maken.
Dank voor alle lieve aanmoedigingen: het gaat ons goed, ik duw me een paar fraaie spierballen aan de rolstoel!
Ondertussen zijn wij weer on the road. Gisteren een oefendagje rolstoelen, krukken, auto in, auto uit en naar Bluff: het meest zuidelijke puntje van NZ. (Twee weken geleden waren we op het meest noordelijke puntje van Cape Reinga.)Dat scheelt geloof ik 1500 km. Vandaag na een laatste check en een bezoek van de zuster die de wond verzorgde en opnieuw inpakte, zijn we vertrokken. Ik heb nu voor het eerst het uitgepakte been gezien en ik ben niet flauwgevallen. Mooi is anders en vooral het stuk waar het bot doorheen kwam ziet er nog niet lekker uit, maar ik heb vertrouwen in het herstel. Jammer alleen dat Paul allergisch reageert op de antibiotica en daardoor nu ook nog onder de jeukvlekken zit. Pijn is erger dan jeuk, of was dat andersom? Het zit hem niet mee. Nieuwe pillen moeten de allergie oplossen, maar voorlopig ziet ie er behoorlijk gevlekt uit van nek tot voeten.
Toch zijn we weer On the road: voor mij de 5e keer het stuk Invercargill-Queenstown, en daarna voor ons beiden nieuw naar Wanaka. Een prachtige rit die ons in een halfuur haarspeldbochten op de sneeuwgrens bracht. Daarna nog 40 km bergafwaarts door een smalle kloofachtige weg met riviertje erlangs en nu zijn we weer op meerniveau aangeland. De hele dag prachtig weer met mooie sneeuwige vergezichten: knisperend fris. Nu hebben we een kamer in The Purple Cow ingenomen (vier treedjes trap, deur door, nog drie treedjes trap: nog steeds een uitdaging, maar Paul wordt inmiddels een stuk handiger met zijn Lourdesstokken). Hij gebruikt de tips van de fysiomeiden: GAS omhoog (= good leg, affected leg, sticks) en SAG omlaag = sticks, affected leg, good leg). Het klinkt zo simpel maar hij moet bij elke stap nadenken, want het is niet het meest logisch blijkbaar).
We hebben een kamer met Lake View en dat is mooi; bovendien heeft deze wereldstad een bioscoop Paradiso en dat belooft ook veel, want tijdens het film kijken kun je ook eten. Dat gaan we maar eens proberen en dan gaan we morgen door de Haas pass kijken of we in de buurt van de fraaie wereldberoemde gletschers kunnen komen. We gaan er niet op.
De paulmobiel functioneert prima en als het meezit en zo blijft gaan, rijden we met een aantal tussenstops bij verbandzusters of orthopeden tot 20 mei via Arie en Claire in Napier, langzaam naar Auckland en gaan we daarna nog even bruinen in de buurt van Singapore. Het zijn maar plannen, en we weten inmiddels hoe vlug die kunnen veranderen, maar het blijft mooi om plannen te maken.
Dank voor alle lieve aanmoedigingen: het gaat ons goed, ik duw me een paar fraaie spierballen aan de rolstoel!
-
07 Mei 2009 - 07:21
Kees:
En jij altijd maar dreigen dat wij jouw rolstoel zouden moeten duwen! Succes Thea en Paul, rol-em-het-land-door, een goed nieuw programma voor de Vara! kus van Kees -
07 Mei 2009 - 16:08
Henkie:
'k heb dit verhaaltje al één keer geschreven maar dat wil blijkbaar niet doorkomen. Het ging als volgt (maar minder leuk):
Hé Thé en Paul,
Zeker weten, ter voorbereiding van een wereldreis is het vanaf heden zeer aan te raden om één week stage te 'lopen' in Lourdes. En die 'Purple Cow', wordt die dan met diezelfde antibiotica behandeld?
Ik leef erg met jullie mee en twijfel geen moment aan jullie improvisatie- en organisatievermogen om van deze tegenslag iets 'suffisamment agréable' te makem.
Grote zoen voor allebij (bei?), voor jullie tweeën dus. -
07 Mei 2009 - 17:45
Toon:
Kun je ook milka krijgen in jullie hotel...?
Geniet van nieuw zeeland!
X -
08 Mei 2009 - 12:20
Cees En Marian:
Gelukkig weer op pad en een geruststelling dat jullie niet de gletcher op gaan. Doe zachies an en heb er maar veel plezier bij.
Groetjes Cees en Marian -
08 Mei 2009 - 16:47
Jeanine:
Goed te horen dat jullie weer on the road zijn! Geniet ervan en lekker bruinen in Singapore.
xXx -
08 Mei 2009 - 20:06
Loes:
Goed te lezen dat jullie weer op pad zijn. Toch nog vlug weer op de been ( krukken)! Wij gaan een week naar Zuid-Limburg dus even geen berichtjes.Hou hem heel Thea en samen nog mooie ritjes door Nieuw-Zeeland. -
10 Mei 2009 - 07:51
Wannes:
Fijne Nederlandse moederdag vandaag lieve mama! Keep them Rollin'! xx -
11 Mei 2009 - 09:16
Rina En Henk:
goed om te horen dat er weer vooruitgang is
en dat jullie langzaam weer gaan toeren
grt aan paul en thea wij zijn trots op je
dikke kus en veel plezier -
11 Mei 2009 - 16:49
Tineke:
Toppie, en keep on rolling, rolling.
-
11 Mei 2009 - 18:49
Edith:
Jullie zijn wel een kanjers hoor!! Zoveel mogelijk nog zien van het mooie Nieuw Zeeland. Geweldig dat Paul onderweg zijn wondgenezing en herstel kan laten controleren, hoewel hij dat in eerste instantie natuuurlijk zelf in de gaten houdt. Hou jullie haaks verder.
Groetjes Joop en Edith -
13 Mei 2009 - 12:42
He Thea:
Fijn om te horen dat alles weer een beetje op orde komt,nog veel genieten xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
