Pelgrims in soorten en maten
Door: Thea
Blijf op de hoogte en volg Thea
21 Mei 2014 | Spanje, Santo Domingo de la Calzada
De huilende belg:
Aan het ontbijt groet ik de pelgrims die ik herken van de camino. Ook het leuke vlaamse stel die ik eerder sprak, groet ik en vraag of ze ook vandaag weer op pad gaan. Helaas! Hij kan niet meer stappen door de pijn in zijn heup en ze gaan opgeven. Tranen aan het ontbijt. Het emotioneert me om ze beiden zo verdrietig te zien en opeens hele andere uitdagingen te hebben. Hoe kom je aan een dokter, hoe kom je naar huis, wat moet je regelen om al die reserveringen tot aan Santiago te annuleren. En wat moet er met onze vliegtickets. Gelukkig wordt een plaatselijke herberg hier gerund door Vlamingen, dus ze hopen daarvan hulp te krijgen om naar huis te komen. Ik wens ze veel sterkte en besef dat ik tot nu toe van geluk mag spreken.
Strompelende bedevaartgangers:
Gisteren deed me denken aan de film The canterbury Tales (nee, niet die scene met die bloten billen uit het raam). Strompelende pelgrims door het dorp, en omdat het dorp klein is en maar een plein heeft, kwamen ze daar allemaal langs. Op zoek naar de farmacia, die jammer genoeg op zaterdag om half een dicht gaat. Blaren zijn de grootste boosdoeners. Ik zie een jonge vent die beide voeten kapot heeft. De deense Randi, die in Pamplona startte snapt er niets van dat haar hele hielen open liggen. Amerikaanse Richard heeft ooit een ongeluk gehad en voelt de binnenkant van zijn voet niet, maar die ligt wel open. Duitse Karin die elke rustplaats sokken verwisselt, kan bijna niet staan. Allemaal goeie schoenen, allemaal ingelopen en toch. Ben benieuwd of ik ze morgen weer zie.
Pelgrims business class:
Er is een groep engelsen die met een comfort busje naar een punt op de camino worden gebracht, dan een kilometer of tien lopen en dan weer opgepikt voorden door het busje. Mooi om te zien dat iedereen de Camino op zijn eigen manier doet. Er zijn erbij die vinden dat het "niet echt" is als je niet krom loopt van de bagage en je slaapplaats deelt met 20 tot 350(!) andere snurkers; er zijn er nog veel meer die het mooi vinden dát je het doet en niet hóe je dat doet. Japanse Akima uit New York heeft alles in een rugzak van nog geen 8 kg; Annet uit Denemarken heeft een zak tot ver boven haar hoofd en sjouwt zich vrolijk een bult. Rex en Mary uit Perth lopen langzaam maar gestaag: hij met een rotte heup en zij vol geduld. Een onvoorstelbaar doorzettingsvermogen bracht ze al zover en de Tramadol zal hem helpen om tot in Santiago door te strompelen.
Ik beweeg me er tussendoor, knoop hier en daar een praatje aan en loop dan weer verder. En ik geniet van het land: ondernemende mensen, lekker eten en wat een uitzichten de hele dag! Het is weliswaar koud (14 graden), het waait als een malle en soms regent het, maar het is best lekker wandelweer!
Aan het ontbijt groet ik de pelgrims die ik herken van de camino. Ook het leuke vlaamse stel die ik eerder sprak, groet ik en vraag of ze ook vandaag weer op pad gaan. Helaas! Hij kan niet meer stappen door de pijn in zijn heup en ze gaan opgeven. Tranen aan het ontbijt. Het emotioneert me om ze beiden zo verdrietig te zien en opeens hele andere uitdagingen te hebben. Hoe kom je aan een dokter, hoe kom je naar huis, wat moet je regelen om al die reserveringen tot aan Santiago te annuleren. En wat moet er met onze vliegtickets. Gelukkig wordt een plaatselijke herberg hier gerund door Vlamingen, dus ze hopen daarvan hulp te krijgen om naar huis te komen. Ik wens ze veel sterkte en besef dat ik tot nu toe van geluk mag spreken.
Strompelende bedevaartgangers:
Gisteren deed me denken aan de film The canterbury Tales (nee, niet die scene met die bloten billen uit het raam). Strompelende pelgrims door het dorp, en omdat het dorp klein is en maar een plein heeft, kwamen ze daar allemaal langs. Op zoek naar de farmacia, die jammer genoeg op zaterdag om half een dicht gaat. Blaren zijn de grootste boosdoeners. Ik zie een jonge vent die beide voeten kapot heeft. De deense Randi, die in Pamplona startte snapt er niets van dat haar hele hielen open liggen. Amerikaanse Richard heeft ooit een ongeluk gehad en voelt de binnenkant van zijn voet niet, maar die ligt wel open. Duitse Karin die elke rustplaats sokken verwisselt, kan bijna niet staan. Allemaal goeie schoenen, allemaal ingelopen en toch. Ben benieuwd of ik ze morgen weer zie.
Pelgrims business class:
Er is een groep engelsen die met een comfort busje naar een punt op de camino worden gebracht, dan een kilometer of tien lopen en dan weer opgepikt voorden door het busje. Mooi om te zien dat iedereen de Camino op zijn eigen manier doet. Er zijn erbij die vinden dat het "niet echt" is als je niet krom loopt van de bagage en je slaapplaats deelt met 20 tot 350(!) andere snurkers; er zijn er nog veel meer die het mooi vinden dát je het doet en niet hóe je dat doet. Japanse Akima uit New York heeft alles in een rugzak van nog geen 8 kg; Annet uit Denemarken heeft een zak tot ver boven haar hoofd en sjouwt zich vrolijk een bult. Rex en Mary uit Perth lopen langzaam maar gestaag: hij met een rotte heup en zij vol geduld. Een onvoorstelbaar doorzettingsvermogen bracht ze al zover en de Tramadol zal hem helpen om tot in Santiago door te strompelen.
Ik beweeg me er tussendoor, knoop hier en daar een praatje aan en loop dan weer verder. En ik geniet van het land: ondernemende mensen, lekker eten en wat een uitzichten de hele dag! Het is weliswaar koud (14 graden), het waait als een malle en soms regent het, maar het is best lekker wandelweer!
-
21 Mei 2014 - 21:54
Jolanda:
Hoeveel blaren heb jij al op je naam staan? -
21 Mei 2014 - 22:06
Marielle:
Helpen die vuile sokken??
Je bent voor mij de stoerste schoonzus.
Geniet van al dat moois.
Zing je ook wandelliedjes zoals : een potje met vet?
Wie weet
Xxmarielle -
21 Mei 2014 - 22:12
Thea Dekker:
JO! Zero, nul ,nada blaren! En ik zing geen potje met vet. Heb vandaag wel Die Erlkönig voorgedragen. -
21 Mei 2014 - 22:26
Bregje:
Heupen, voetjes, knieen en moraal nog allemaal dikke prima?! Keep up the good work! -
21 Mei 2014 - 22:28
Loes:
Dank voor je felicitatie aan het adres van mijn vader! Ik hoop dat je niet al te veel ongemakken ondervindt op je tocht zoals de anderen in dit verslag. Het weer in Spanje is een beetje van slag lijkt me. Morgen naar Overijssel met de caravan. Courage! -
21 Mei 2014 - 22:28
Loes:
Dank voor je felicitatie aan het adres van mijn vader! Ik hoop dat je niet al te veel ongemakken ondervindt op je tocht zoals de anderen in dit verslag. Het weer in Spanje is een beetje van slag lijkt me. Morgen naar Overijssel met de caravan. Courage! -
21 Mei 2014 - 22:40
Toon:
Power thea!!! Kees en ik zijnhier op hoogte stage en hij wordt netjes bij je afgeleverd hoor! -
21 Mei 2014 - 23:24
Pablo:
Goed je bordje als eerste leeg ! Wie wordt de Willem van jouw reisblogverhalen ? -
22 Mei 2014 - 05:25
Kees:
Haha, gekke theo.
echt goed bezig, het ziet er allemaal gezellig uit en respect voor die 30km.
zoveel lopen en nog tijd hebben om een verhaal te schrijven ook. Klinkt lekker met 15 graden, dat wandelt vast lekker. Tot snel -
22 Mei 2014 - 20:38
Gonne:
Ik heb vandaag op jouw gestemd! Heb er vertrouwen in!
Xxx -
23 Mei 2014 - 10:00
Marieke En Walter:
Ha Thea,
Ziet er allemaal goed uit en fijn dat je geen kwalen en kwaaltjes hebt, zoals veel van je medepelgrims! De goden zijn je goedgezind ;-)
Hou vol, dan doen wij dat bij Woonwaard ook.
Groetjes,
Marieke en Walter -
23 Mei 2014 - 16:06
Jose Zwier:
ha die Thea,
Heel leuk om op de hoogte te blijven van je belevenissen en wat heb je al veel meegemaakt tot nu toe! Heerlijk dat je nog nergens last van hebt. Houden zo!
Nu een paar rustdagen? Geniet ervan, dan genieten wij mee van je verhalen.
groetjes,
Jose
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
